evdolusu

z.

1. Çoxlu, çox, külli miqdarda. Evdolusu şey. – Bir balaca boyu var, evdolusu toyu var. (Tapmaca). <Məşədi Məmməd:> Pullu Hacı Rüstəmin qızını alsam, iki evdolusu cehiz, mal gətirər. R. Ə..

2. Çox ucadan, bərkdən. Kərimqulu ayağını yerə döyüb bütün evdolusu bağırdı. S. R..